Καλώς ήρθατε


στο νοτιότερο άκρο της Μεσσηνίας, στο ακρωτήρι Ακρίτας...
οι συνταγές σαν κομμάτι ζωής όχι σαν δοσολογία υλικών θα μας ψιθυρίσουνε πώς ζούσανε τα χωριά μας πριν γίνουμε όλοι πρωτευουσιάνοι…

27 Μαΐ 2012

αγκινάρες με πατάτες στο τηγάνι

http://syntagesapokatina.blogspot.gr
αγκινάρες τηγανητές με πατάτες τηγανητές http://syntagesapokatina.blogspot.gr

Παραδοσιακό, νηστίσιμο πιάτο με αγκινάρες και πατάτες, που αν και θεωρούνται ταπεινά προϊόντα, είναι χωρίς αμφιβολία θρεπτικά και νοστιμότατα.

Υλικά
2 πατάτες μέτριες
5 αγκινάρες άγριες
λάδι για το τηγάνισμα
αλάτι


Παρασκευή
Καθαρίζουμε τις αγκινάρες, τις κόβουμε στα τέσσερα και τις αλατίζουμε.
Καθαρίζουμε τις πατάτες και τις κόβουμε (κατά προτίμηση στρογγυλές), όχι πολύ λεπτές και τις αλατίζουμε.
Βάζουμε στο τηγάνι μπόλικο λάδι και περιμένουμε να ζεσταθεί αρκετά.
Ρίχνουμε μέσα τις πατάτες και τις αγκινάρες και τα σκεπάζουμε με ένα καπάκι.
Αφήνουμε το φαγητό να ροδίσει από τη μια μεριά και μετά γυρίζουμε από την άλλη.
Χαμηλώνουμε λίγο τη φωτιά και το παρακολουθούμε μέχρι να γίνει.
Πρέπει και οι πατάτες και οι αγκινάρες να τρυπιόνται καλά, να είναι μαλακές.

Πως καθαρίζουμε τις αγκινάρες:
Για να καθαρίσουμε τις αγκινάρες καλύτερα να φορέσουμε γάντια επειδή μαυρίζουν τα χέρια.
Στην αρχή αφαιρούμε με ένα μαχαιράκι τα σκληρά εξωτερικά φύλλα της αγκινάρας κόβοντάς τα έτσι που να μην βγαίνει μαζί και η ψίχα.
Όταν φτάσουμε στα τρυφερά εσωτερικά φύλλα γυρίζουμε την αγκινάρα ανάποδα (με το κεφάλι προς τα κάτω) κόβουμε το κοτσάνι ώστε να μείνει 2-3 δάχτυλα και το καθαρίζουμε με το μαχαίρι από την εξωτερική σκληρή φλούδα.
Συνεχίζουμε κόβοντας και τα υπόλοιπα πράσινα σκληρά υπολείμματα των φύλλων κυκλικά έτσι ώστε να μείνει το κωνικό σχήμα της καθαρής τρυφερής αγκινάρας με μια φούντα φύλλα στην καρδιά.
Τέλος κόβουμε τις άκρες και από τα μεσαία αυτά φύλλα και χωρίζουμε την αγκινάρα στη μέση.
Με το μαχαιράκι καθαρίζουμε και το χνούδι, εκτός κι αν είναι πολύ τρυφερό που μπορούμε και να το αφήσουμε.
Τρίβουμε την αγκινάρα με μια λεμονόκουπα για να μη μαυρίσει (μαυρίζει αμέσως στην επαφή με τον αέρα) και τη ρίχνουμε σε νερό με λεμόνι μέχρι να τη μαγειρέψουμε.

3 σχόλια:

  1. Σε όσους αγαπούν τις αγκινάρες το συνιστώ με κλειστά τα μάτια. Είναι πεντανόστιμο και εύκολο φαγητό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Νομιζω οτι τις αγκιναρες τις βραζουν παντα ωστε να μαλακωσουν πριν απο οποιοδηποτε μαγειρεμα και σιγουρα πριν απ' το τηγανισμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. κύριε Δημητρακόπουλε,
      στη συνταγή "αγγινάρες τηγανητές" αναφέρω αυτό που λέτε. Έχετε δίκιο, όταν τις νεροβράζουμε μαλακώνουν και με το αλεύρωμα αποκτούν μια κάπως γλυκειά νομίζω γεύση. Όι γυναίκες όμως στο χωριό τις φτιάχνουν και χωρίς νεροβράσιμο. Είναι τραγανές και διατηρούν έντονη τη γεύση της αγγινάρας. Δεν ξέρω αν την έχετε δοκιμάσει τη γεύση της άγριας αγγινάρας. Εμείς, όταν είμαστε παιδιά τις τρώγαμε και ωμές. Μαυρίζανε τα δόντια, η γλώσσα, τα χείλη... Στην αρχή γινότανε το στόμα μας σαν "τσαρούχι" μετά όμως γλύκαινε

      Διαγραφή